ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ

 

 ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ

και η βροχή επιστρέφει στο σύννεφο

και ο καπνός στο τσιγάρο γυρίζει

και το κύμα απ' τον άνεμο λύνεται 

και το αλάτι από τον βράχο σκουπίζει

το σκουλήκι στο χώμα που σέρνεται 

τα φτερά του να κόψει δαγκώνει

και το φύλλο  το άμοιρο που έπεσε 

στο κλαδί του ξανά σκαρφαλώνει

το λουλούδι γυρίζει στον σπόρο του

και η φωτιά στο σπιρτόκουτο πίσω

και εγώ επιστρέφω στα μάτια μου 

πριν σε δούνε και πριν σε αγαπήσω

Α.Π.

 Ο ένας βάφει τις μάντρες και τα δέντρα του κήπου του με ασβέστη ....ο άλλος ετοιμάζει το επόμενο πυραυλικό του χτύπημα ... μα πώς είναι δυνατόν να μην τον νοιάζει τον στρατηγο που θα λερώσει τον ασβέστη με αιμα.... δεν ξέρει πόσο άσχημο θέαμα είναι να τρέχει αίμα πάνω στον άσπρο ασβεστη ? ...

 Αν ήθελα να τα έχω όλα θα αρχιζα να τα μαζεύω λίγο-λίγο... όμως το λίγο δεν το αντέχω

ΣΤΟΝ ΓΙΟ

ΣΤΟΝ ΓΙΟ

Άνοιξης στείρας παιδί αγέννητο ο γιος μου

θα του χαρίσω όλο το βιός μου

τα άγραφά μου τα τραγούδια 

τα αστόλιστα μου τα λουλούδια

 τα άλλοθι για τα άδικα μου

τις σκέψεις και τα μυστικά μου

της μούσας μου το άγιο μολύβι

που το λατρεύω και ας με θλίβει

και την αγάπη που με σώζει 

που άρχισε να μου  εφαρμόζει

πινέλα και λευκούς καμβάδες

χειμώνες με λαμπρές λιακάδες

Για να έχει κάτι

 την πιο ωραία οφθαλμαπάτη

πως στάζει απ ' το ταβάνι χρώμα

κι'έχει ο ουρανός όνειρα ακόμα

Α.Π.

ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ

ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ

είδα ένα όνειρο χθες βράδυ που με ξύπνησε

ήμουνα σπίτι λέει μόνος και είχε ζέστη

ήρθε ένας στίχος που δεν έγραψα και μου  έγνεψε

μου είπε η μούσα σου σε ψάχνει , τράβα  βρες τη

του είπα την σκότωσα μία νύχτα που την σκέφτηκα

και στο τετράδιο μου έκρυψα το πτώμα

και στου Οδυσσέα το κατάρτι ότι δέθηκα

για να μη μάθει πως την αγαπάω ακόμα

μα  είχε ακούσει ότι η μούσα μου είναι μιά χαρά

ότι την είδαν  σε μιά άνοιξη να ανθίζει

πως την συνάντησαν του είπαν μιά φορά

μέσα στους στίχους μου μονάχη να γυρίζει

με ένα μολύβι πως μουτζούρωνε τα λάθη μου

και το όνομά της να το αλλάζει γράμμα γράμμα

και να ξεπλένει με αγάπη όλα τα πάθη μου

λες και με αγάπησε και εκείνη ένα πράμα

Α.Π

 Οσο και να θέλεις να αποφύγεις την άνοιξη θα έρθει μία μέλισσα και θα ζουζουνίσει δίπλα σου ...

ΑΝΟΙΞΗ

  Το αιώνιο ρολόι

Και οι εποχές αλλάζουν ακριβώς

Μια καταπράσινη κυματιστή θάλασσα σκέπασε την λασπωμένη πεδιάδα

Οι αμυγδαλιές ξαναφόρεσαν τα νυφικά τους αρνούμενες όμως ξανά και ξανά τους μνηστήρες

Τα σύννεφα προσπαθούν να κρατήσουν μέσα στις χούφτες τους την βροχή για τον επόμενο χειμώνα  ενώ λιγοστές σταγόνες  κυλάνε ανάμεσα από τα δάχτυλά τους

Τα χελιδόνια κάνουν κύκλους προσπαθώντας να μαντέψουν το πιο φιλόξενο σπίτι

Οι μέλισσες πιστές και φέτος  στην συμφωνία που έχουν κάνει με τα λουλούδια

Πόσο τυχεροί είναι εκείνοι που δεν θρηνούν την ομορφιά

Τόσο ψεύτρα η άνοιξη

Αλλά ποιος δεν αγαπάει τα όμορφα ψέματα?

Άλλωστε ένα όμορφο ψέμα η αλήθεια μου

Α.Π.